ENTitis to efekt ponad 30 lat badań naukowych

ENTitis zawiera szczep Streptococcus salivarius K12, który kolonizuje jamę ustną i nosogardziel. Różne szczepy Streptococcus salivarius występują naturalnie w jamie ustnej i pojawiają się u noworodków wkrótce po urodzeniu. Jednak tylko 2% populacji ludzkiej posiada specyficzny szczep Streptococcus salivarius K12.

Na Uniwersytecie Otago w Nowej Zelandii znany mikrobiolog prof. John Tagg  przez wiele lat analizował próbki śliny, szukając różnic w biofilmie bakteryjnym jamy ustnej. Przełom nastąpił, gdy wraz z zespołem odkrył u pewnego chłopca unikalny szczep Streptococcus salivarius K12.

Szczep K12 został umieszczony w produkcie ENTitis wraz z witaminą D i teraz jest dostępny dla każdego.

Zaburzenia równowagi fizjologicznej mikroflory w jamie ustnej, nosie i gardle to częsty problem zarówno u dzieci jak i dorosłych. Niejednokrotnie, zaburzenia te są wynikiem zastosowanej antybiotykoterapii. Antybiotyki zwalczają bakterie patogenne, ale niestety wyniszczają również naturalną, dobroczynną mikroflorę bakteryjną, co wpływa na obniżenie odporności organizmu.
ENTitis to efekt ponad 30 lat badań naukowych. Został opracowany z myślą o dzieciach i dorosłych w celu uzupełnienia mikroflory górnych dróg oddechowych.

Rola biofilmu bakteryjnego nosogardzieli⁴

Biofilm bakteryjny to skupisko drobnoustrojów przytwierdzonych do powierzchni żywych tkanek, np. do błony śluzowej nosogardzieli (fragment górnych dróg oddechowych). Biofilm tworzą zarówno mikroorganizmy dobroczynne, jak i patogenne. W przypadku zaburzenia równowagi w biofilmie może dojść do nadmiernego namnożenia bakterii patogennych.

Literatura:

*ENTitis to jedyny preparat na rynku polskim zawierający opatentowany szczep Streptococcus salivarius K12 kolonizujący jamę ustną i nosogardziel
1. Di Pierro F. i wsp. Int J General Medicne 2012(5): 991-997
2. Di Pierro F. i wsp. Drug, Healthcare and Patient Safety 2014 (6): 15-20
3. Hyink I wsp. Appl Environ Microbiol. 2007, 73(4): 1107-1113
4. B. Zielnik-Jurkiewicz, Klinika Pediatryczna 2014: 22(5), 5079-5083